kamil şeker
New member
Annadonna” son derece çekici görünüyor. 1.90 metre yüksekliğindeki pastanın üzerindeki çok sayıda ahududu kırmızısı krema, tat tomurcuklarınızı ve tükürük bezlerinizi çalıştırır. Siz sipariş verin: Hemen taneciklerden birini çıkarın ve ağzınıza koyun. Ancak şekerlemecinin cazibesine yaklaşırsanız, “Annadonna” nın hiç de çırpılmış kremadan yapılmadığı ortaya çıkıyor. Çünkü yapı, pembe başlığın yanı sıra çanak çömlek parçalarından, fincan ve tabaklardan, hatta cezveden oluşuyor. Duvardaki bilgi tabelası bilmeceyi çözüyor: “Annadonna” gerçek bir sahtekar. İnce porselen ile eşleştirilmiş yumuşak silikondan yapılmış, aldatıcı bir şekilde gerçek görünümlü bir pastanın maketinden başka bir şey değildir.
Anke Eilergerhard, Düsseldorf’taki Hetjens Müzesi’ndeki “Dolcissima” sergisinde “Anna” döngüsünden toplam on iki heykel oluşturdu. Burası iyi bir yer çünkü müze Almanya’da seramik ve porselen toplama ve sergileme konusunda uzmanlaşmış az sayıdaki müzeden biri.
Anke Eilergerhard’ın Anna geçit töreni: “Annastasia”, “Annabeth” ve “Annalotta” (soldan)
Kaynak: Anke Eilergerhard ve Anna Laudel Gallery’nin izniyle
Sanatçıların yemekle ilgilenmesi yeni değil. Özellikle 1960’lar ve 1970’lerde, Wolf Vostell’in “Kurutulmuş salatalı kutular”, Dieter Roth’un çikolatalı tavşanları veya Daniel Spoerri’nin artık yiyeceklerden yaptığı “Snare Pictures” gibi yemek konusunda birçok eser vardı. Bu nesneler, Almanya’nın ekonomik patlamasında tüketim toplumuna karşı hareket etti.
Anke Eilergerhard’ın abartılı güzellikleri bu tür fikirlerden çok uzak. 60 yaşındaki, ilk başta sadece “kremanın heykelsi formu” ile ilgilendiğini söylüyor. Çocukken bile, memleketi Wuppertal’daki Grimm şekerlemesinin pencerelerinin önüne burnunu dümdüz bastırdı. Pastalar hayal güçlerini harekete geçirirdi. “Pasta kreasyonlarının önünde gerçek hayatı unutmak çok kolay,” diye heyecanlanıyor. Bu tutum, onu büyük boy dondurma ve yağlı kek dilimlerini seven Claes Oldenburg gibi Pop Art sanatçılarıyla birleştiriyor.
saçma tiyatro
Ancak Eilergerhard’ın “Annas”ının absürt bir yanı da var. Porselen parçalar gelişigüzel dizilmiş değil, daha çok gravürleri andıran insan figürleri oluşturuyor. Bardaklar şehvetli gözlere, sürahiler hacimli popolara ve sallanan kalçalara, süt sürahileri şapkalara dönüşür. “Anneke”, “Anouk”, “Annabeth” veya “Annalotta” kadınsı kıvrımları gösterir. Kıvranan Bernini figürleri veya pembe, nane yeşili, kremsi beyaz veya soluk sarı renkteki Rubens kadınları gibi daha çok barok modellere benziyorlar.
Anna heykelinden detay
Kaynak: Anke Eilergerhard ve Anna Laudel Gallery’nin izniyle
“Pareidolia”, tıpkı geçen bulut oluşumlarında efsanevi yaratıkları tahmin etmenin eğlenceli olabilmesi gibi, izleyicilerin Eilergerhard’ın kolaj heykellerinde insanları veya diğer varlıkları tanıdıklarına inandıkları gerçeğinin teknik terimidir. Heykel hanımları, 21. yüzyılın ideal güzelliklerinden başka her şey. Ve sanatçının bunları tasarlamak için güzellik endüstrisinde göğüs büyütme ve kalça büyütme için popüler bir dolgu malzemesi olan silikon kullanması gerçeği kesinlikle bir tesadüf değil, aynı zamanda Eilergerhard’ın çalışmalarında kullandığı esprinin ironisi ve neşesi hakkında bir şeyler ortaya koyuyor. .
Sanatçı Anke Eilergerhard’ın soyut sanat eserleri önünde portresi
Kaynak: Sanatçı ve Anna Laudel galerisinin izniyle
Kitsch’in eşiğinde bu kadar hafif atılmış, şekerli tatlı ve sert dengeleme olarak karşımıza çıkan şey, sağlam işçiliktir. Sanatçı heykellerin devrilmemesi için çelik alt konstrüksiyon yaptırmış. Daha sonra bunların üzerine katman katman silikon kapaklar ve porselen tabaklar yerleştirilir. Kek motifi, Wuppertal Üniversitesi’nde iletişim tasarımı okurken Anke Eilergerhard’ın zihnine çoktan yerleşmişti. Kumaş üzerine pasta boyama ile başladı – Gül desenli Kara Orman pastası popüler bir motifti. Ve öğrencilerin çoğu motiflerini sık sık değiştirirken, Eilergerhard metanetle devam etti ve dünyanın her yerinden pasta dilimlerini analog ve siyah beyaz olarak fotoğrafladı. 1990’ların sonunda Berlin’deki stüdyosuna taşındığında, bir püskürtme tabancasına silikon doldurmanın ve kek üzerine krema yapmak için seri üretim modellerinin olasılığını keşfetti. Böylece temsili olmayan heykeller yapmak için buzlanma üzerine buzlanmayı bir araya getirmeye başladı. Bu çalışmalardan bazıları şu anda Düsseldorf’taki Anna Laudel galerisinde sergileniyor. Ancak silikon ile üretim pahalıdır. 90 santimetre büyüklüğündeki bir plastiğin toplam alanı için her biri 320 mililitre olan 180 civarında silikon kartuş gerekiyor. Kartuş başına yaklaşık 38 avro, yani 6800 avro.
Anna podyumda
Bu nedenle sanatçı için mali bir rahatlama Fendi ile işbirliğiydi.İtalyan moda şirketi zarif “Anna” heykellerini Roma, Tokyo, New York, Paris, Milano, Hong Kong’daki galerilerinde en son Fendi ile diyalog içinde sergilemek istedi. Toplamak. Eilergerhard, bu komisyonun sonunda ona çok büyük heykeller yapma şansı verdiğini söylüyor. Şu anda Hetjens Müzesi’nde görülebilen 190 santimetrelik “Annakatharina” veya 320 santimetrelik “Annette” gibi. Şimdi daha da ileri gidiyor: Geçen haftadan beri, neredeyse dört metre yüksekliğindeki “Between Heaven & Earth” heykeli Düsseldorf’taki eski limanda, Hetjens Müzesi’nin hemen arkasında duruyor. Gotik mimari formları yansıtan paslanmış çelik bir yapıyla desteklenen pastanın üzerindeki büyük boy krema.
“An Nadel”, Weimar porseleni ve silikondan yapılmıştır
Kaynak: Anke Eilergerhard ve Anna Laudel Gallery’nin izniyle
Fendi taahhüdü ile Eilergerhard nihayet daha büyük ölçekte porselen satın alacak kadar paraya sahip oldu. Başlangıçta şansını Ebay’de denese de artık doğrudan Weimar Porzellan ve Bohemia H&C gibi üreticilerden toplu alımlar yapabiliyordu. Örneğin “Annouk” Hutschenreuther porseleninden ve “Anneke” Winterling Bavyera porseleninden yapılır. Porselenin rokoko benzeri şekiller ve süslemelerle saray görünümünde olması önemlidir. Anke Eilergerhard, Bauhaus dönemine veya Rus Devrimi dönemine ait porselenlerin, burjuva kültürü fikriyle örtüşmedikleri için Anna’nın repertuarında eksik olduğunu söylüyor.
“Annette” filminden detay çekim
Kaynak: Michael Gstettenbauer / Düsseldorf Şehri
Pastayla meşgul olması, kafelerin kültürel tarihine de değiniyor. Avrupa toplumu için kahvehaneler, daha geniş bir kamunun kendisini kurabileceği bir kamusal alan işlevi görüyordu. Café de Foy ve Café Corazza gibi Fransız Devrimi sırasında bir buluşma yeri olarak Fransa’da olduğu gibi, kafeler de politik bir rol oynadı. Ve bu hikayenin bir kısmı da kremalı pasta.
24 Eylül 2023 tarihine kadar “Dolcissima”, Hetjens Müzesi, Düsseldorf; 24 Eylül 2023, “Überzuckert”, Anna Laudel Galerisi, Düsseldorf
Burası, üçüncü taraf içeriğini bulacağınız yerdir
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
Anke Eilergerhard, Düsseldorf’taki Hetjens Müzesi’ndeki “Dolcissima” sergisinde “Anna” döngüsünden toplam on iki heykel oluşturdu. Burası iyi bir yer çünkü müze Almanya’da seramik ve porselen toplama ve sergileme konusunda uzmanlaşmış az sayıdaki müzeden biri.
Anke Eilergerhard’ın Anna geçit töreni: “Annastasia”, “Annabeth” ve “Annalotta” (soldan)
Kaynak: Anke Eilergerhard ve Anna Laudel Gallery’nin izniyle
Sanatçıların yemekle ilgilenmesi yeni değil. Özellikle 1960’lar ve 1970’lerde, Wolf Vostell’in “Kurutulmuş salatalı kutular”, Dieter Roth’un çikolatalı tavşanları veya Daniel Spoerri’nin artık yiyeceklerden yaptığı “Snare Pictures” gibi yemek konusunda birçok eser vardı. Bu nesneler, Almanya’nın ekonomik patlamasında tüketim toplumuna karşı hareket etti.
Anke Eilergerhard’ın abartılı güzellikleri bu tür fikirlerden çok uzak. 60 yaşındaki, ilk başta sadece “kremanın heykelsi formu” ile ilgilendiğini söylüyor. Çocukken bile, memleketi Wuppertal’daki Grimm şekerlemesinin pencerelerinin önüne burnunu dümdüz bastırdı. Pastalar hayal güçlerini harekete geçirirdi. “Pasta kreasyonlarının önünde gerçek hayatı unutmak çok kolay,” diye heyecanlanıyor. Bu tutum, onu büyük boy dondurma ve yağlı kek dilimlerini seven Claes Oldenburg gibi Pop Art sanatçılarıyla birleştiriyor.
saçma tiyatro
Ancak Eilergerhard’ın “Annas”ının absürt bir yanı da var. Porselen parçalar gelişigüzel dizilmiş değil, daha çok gravürleri andıran insan figürleri oluşturuyor. Bardaklar şehvetli gözlere, sürahiler hacimli popolara ve sallanan kalçalara, süt sürahileri şapkalara dönüşür. “Anneke”, “Anouk”, “Annabeth” veya “Annalotta” kadınsı kıvrımları gösterir. Kıvranan Bernini figürleri veya pembe, nane yeşili, kremsi beyaz veya soluk sarı renkteki Rubens kadınları gibi daha çok barok modellere benziyorlar.
Anna heykelinden detay
Kaynak: Anke Eilergerhard ve Anna Laudel Gallery’nin izniyle
“Pareidolia”, tıpkı geçen bulut oluşumlarında efsanevi yaratıkları tahmin etmenin eğlenceli olabilmesi gibi, izleyicilerin Eilergerhard’ın kolaj heykellerinde insanları veya diğer varlıkları tanıdıklarına inandıkları gerçeğinin teknik terimidir. Heykel hanımları, 21. yüzyılın ideal güzelliklerinden başka her şey. Ve sanatçının bunları tasarlamak için güzellik endüstrisinde göğüs büyütme ve kalça büyütme için popüler bir dolgu malzemesi olan silikon kullanması gerçeği kesinlikle bir tesadüf değil, aynı zamanda Eilergerhard’ın çalışmalarında kullandığı esprinin ironisi ve neşesi hakkında bir şeyler ortaya koyuyor. .
Sanatçı Anke Eilergerhard’ın soyut sanat eserleri önünde portresi
Kaynak: Sanatçı ve Anna Laudel galerisinin izniyle
Kitsch’in eşiğinde bu kadar hafif atılmış, şekerli tatlı ve sert dengeleme olarak karşımıza çıkan şey, sağlam işçiliktir. Sanatçı heykellerin devrilmemesi için çelik alt konstrüksiyon yaptırmış. Daha sonra bunların üzerine katman katman silikon kapaklar ve porselen tabaklar yerleştirilir. Kek motifi, Wuppertal Üniversitesi’nde iletişim tasarımı okurken Anke Eilergerhard’ın zihnine çoktan yerleşmişti. Kumaş üzerine pasta boyama ile başladı – Gül desenli Kara Orman pastası popüler bir motifti. Ve öğrencilerin çoğu motiflerini sık sık değiştirirken, Eilergerhard metanetle devam etti ve dünyanın her yerinden pasta dilimlerini analog ve siyah beyaz olarak fotoğrafladı. 1990’ların sonunda Berlin’deki stüdyosuna taşındığında, bir püskürtme tabancasına silikon doldurmanın ve kek üzerine krema yapmak için seri üretim modellerinin olasılığını keşfetti. Böylece temsili olmayan heykeller yapmak için buzlanma üzerine buzlanmayı bir araya getirmeye başladı. Bu çalışmalardan bazıları şu anda Düsseldorf’taki Anna Laudel galerisinde sergileniyor. Ancak silikon ile üretim pahalıdır. 90 santimetre büyüklüğündeki bir plastiğin toplam alanı için her biri 320 mililitre olan 180 civarında silikon kartuş gerekiyor. Kartuş başına yaklaşık 38 avro, yani 6800 avro.
Anna podyumda
Bu nedenle sanatçı için mali bir rahatlama Fendi ile işbirliğiydi.İtalyan moda şirketi zarif “Anna” heykellerini Roma, Tokyo, New York, Paris, Milano, Hong Kong’daki galerilerinde en son Fendi ile diyalog içinde sergilemek istedi. Toplamak. Eilergerhard, bu komisyonun sonunda ona çok büyük heykeller yapma şansı verdiğini söylüyor. Şu anda Hetjens Müzesi’nde görülebilen 190 santimetrelik “Annakatharina” veya 320 santimetrelik “Annette” gibi. Şimdi daha da ileri gidiyor: Geçen haftadan beri, neredeyse dört metre yüksekliğindeki “Between Heaven & Earth” heykeli Düsseldorf’taki eski limanda, Hetjens Müzesi’nin hemen arkasında duruyor. Gotik mimari formları yansıtan paslanmış çelik bir yapıyla desteklenen pastanın üzerindeki büyük boy krema.
“An Nadel”, Weimar porseleni ve silikondan yapılmıştır
Kaynak: Anke Eilergerhard ve Anna Laudel Gallery’nin izniyle
Fendi taahhüdü ile Eilergerhard nihayet daha büyük ölçekte porselen satın alacak kadar paraya sahip oldu. Başlangıçta şansını Ebay’de denese de artık doğrudan Weimar Porzellan ve Bohemia H&C gibi üreticilerden toplu alımlar yapabiliyordu. Örneğin “Annouk” Hutschenreuther porseleninden ve “Anneke” Winterling Bavyera porseleninden yapılır. Porselenin rokoko benzeri şekiller ve süslemelerle saray görünümünde olması önemlidir. Anke Eilergerhard, Bauhaus dönemine veya Rus Devrimi dönemine ait porselenlerin, burjuva kültürü fikriyle örtüşmedikleri için Anna’nın repertuarında eksik olduğunu söylüyor.
“Annette” filminden detay çekim
Kaynak: Michael Gstettenbauer / Düsseldorf Şehri
Pastayla meşgul olması, kafelerin kültürel tarihine de değiniyor. Avrupa toplumu için kahvehaneler, daha geniş bir kamunun kendisini kurabileceği bir kamusal alan işlevi görüyordu. Café de Foy ve Café Corazza gibi Fransız Devrimi sırasında bir buluşma yeri olarak Fransa’da olduğu gibi, kafeler de politik bir rol oynadı. Ve bu hikayenin bir kısmı da kremalı pasta.
24 Eylül 2023 tarihine kadar “Dolcissima”, Hetjens Müzesi, Düsseldorf; 24 Eylül 2023, “Überzuckert”, Anna Laudel Galerisi, Düsseldorf
Burası, üçüncü taraf içeriğini bulacağınız yerdir
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.